Het levend erfgoed van een rivier

Het levend erfgoed van een rivier

VECHTDAL - De Vecht is een liefelijke kronkelrivier in het laagland van Overijssel. Inwoners van het Vechtdal koesteren hun verhalen, tradities en gewoonten. Vaak zijn die gekoppeld aan de feestdagen, het landschap of zijn ze op een andere manier geworteld in de cultuur van het Vechtdal. Het gaat om erfgoed dat van generatie op generatie wordt doorgegeven. Vijftig voorbeelden van levend erfgoed zijn door Wim Eikelboom bij elkaar gebracht in het boek Kiek in het Vechtdal, dat 30 september wordt gepresenteerd. 

De Vechtezomp van Gramsbergen siert de omslag. ‘De terugkeer van deze authentieke vrachtschepen is een prachtig voorbeeld van levend erfgoed’ vertelt Wim Eikelboom. Vrijwilligers bouwen een houten vaartuig zoals die vroeger ook op de Vecht voer. ‘In Dalfsen en Gramsbergen vaart al een zomp en nu krijgt Ommen er ook eentje. Ze worden ingezet als rondvaartboten waarop vrijwilligers verhalen vertellen over de Vecht. Zo houdt je erfgoed springlevend.’

Het boek bevat vijftig korte verhalen over ondermeer streektaal, bijnamen, kunst, gedichten, tradities, streekproducten en oude bomen. ‘Aan oude bomen zijn vaak bijzondere verhalen verbonden. Ik ben het aan mijn naam verplicht om bomen als levend groen erfgoed een plek te geven in het boek’, zegt Eikelboom met een kwinkslag.

EiertikkenDe Dalfser mop is het enige Vechtdal-traditie die officieel is erkend als immaterieel erfgoed. Wim Eikelboom vindt dat het eiertikken in Ommen ook een plek verdient op de landelijke inventarislijst Immaterieel Erfgoed. ‘Deze traditie is inmiddels 120 jaar oud en nog altijd heel populair. Op Tweede Paasdag komen ouderen en jongeren van alle leeftijden naar het marktplein in Ommen om met elkaar een gekookt eitje te tikken. Het spel is een prachtige ontmoeting tussen generaties.’