Een warme juninacht en van slapen komt het niet. De radio staat op NPO 1 waar een podcast te horen is, een gesprek met een wat metalig klinkende beoefenaar van de filosofie. Bijna had ik het uitgezet toen iets m'n aandacht direct trok: "Ik ben een ommer", klonk het. Dat moet ommenaar zijn, dacht ik maar dat dat niet de bedoeling was bleek direct: "Van wandelingen houd ik niet. Ik maak liever ommen, dan kan ik beter nadenken." Enkele dagen later was er gelegenheid om m'n verwondering voor te leggen aan ommenaren. Er was nog een verrassing: Ommers zijn de oorspronkelijke inwoners van Ommen. Je hebt dus Ommers die ommen in Ommen maken. Een vraag: wie kent de vrouwelijke vorm? Een Omse of Ommerse? 

 

Vorige