Nieuws

COLLENDOORN - De Stichting Joods Werkkamp Molengoot blijft trouw aan haar jaarlijkse herdenkingstraditie. Elk jaar, gedurende de maand oktober, wordt een moment genomen om stil te staan bij de Joodse mannen die ooit gevangen zaten in het werkkamp in Collendoorn.

In de nacht van 2 op 3 oktober 1942 werden zij bruusk uit hun slaap gehaald, naar Westerbork getransporteerd, en van daaruit gedeporteerd naar vernietigingskampen. Een bijeenkomst doordrenkt met emotie, die dit jaar volgens de voorzitter, Jannie Wiegman, bijzonder zwaar op de hand ligt. "Velen van de aanwezigen hebben familie in Israël."" Voor mij is het vandaag de 23ste keer dat ik bij dit monument sta voor de herdenking.

Elk jaar raakt het me diep, maar dit jaar doet het extra pijn, met de gruweldaden die ik heb gezien in Israël, begaan tegen de Joodse bevolking," begint Wiegman de herdenking met deze aangrijpende woorden. Ze kan niet voorbijgaan aan de gebeurtenissen van afgelopen weekend, en dat is precies haar bedoeling.

"De Joodse gemeenschap in Nederland voelt opnieuw angst. Het is van groot belang om te blijven herdenken en de geschiedenis door te geven aan scholen en kinderen," aldus de voorzitter. Om die reden werden, zoals in voorgaande jaren, scholen uit Hardenberg uitgenodigd om deel te nemen aan de herdenking. Leerlingen van de Marsweijde, het Greijdanus College en de Nieuwe Veste waren massaal aanwezig. Enkele leerlingen traden naar voren en lazen de namen voor van de mannen die ooit in het werkkamp verbleven. Een lange lijst, benadrukt Wiegman. "We noemen al die namen omdat we niet willen vergeten, en we willen deze tijd niet vergeten."

Mevrouw Soeten sprak namens de gemeente Hardenberg , over het onderwerp ; ''Ooit '' en sprak de hoop uit dat er ooit vrede komt in de wereld. André Diepenbroek vertegenwoordigde de Israëlische ambassade op de herdenking. Voor hem en zijn collega's is het een droevige periode. "Het is niet gemakkelijk voor mij om hier te zijn. Ik heb anderhalf uur gereisd vanuit Den Haag, en halverwege besefte ik pas hoe uitgeput ik eigenlijk ben door wat we de afgelopen dagen hebben meegemaakt. Personeel dat slechts half aanwezig is in gedachten, en broers, zussen, neven en nichten die worden opgeroepen voor de dienstplicht."

Foto's; Vechtdal/Media

Ook deelde Regoma Sluszny (84) uit Antwerpen haar persoonlijke verhaal. Ze vertelde over haar jeugd als ondergedoken oorlogskind, getekend door angst en onzekerheid. Na twee minuten stilte werden zowel het volkslied van Israël (Hatikva) als dat van Nederland gezongen. Normaal gesproken houdt hoofdkrijgsmachtsrabbijn Menachem Sebbag ook een toespraak en leidt hij de gebeden. Door de gebeurtenissen van afgelopen weekend was hij dit jaar voor het eerst in lange tijd afwezig. ". Tijdens de herdenking stond  er een politieauto op afstand, waarin agenten waakzaam de situatie in de gaten hielden.