(eigen foto)
BINNENLAND - Omdat de stikstofberekeningen aan alle kanten rammelen krijgt Lelystad Airport geen natuurvergunning van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Ruim twee jaar nadat de Samenwerkende Actiegroepen Tegen Laagvliegen (SATL) aan de hand van het door het RIVM gebruikte rekenmodel had becijferd dat de uitkomsten van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat wel heel rooskleurig waren, krijgt de van oorsprong Overijsselse club weer het gelijk aan zijn kant. Het Openbaar Ministerie moet zich nog uitspreken, maar dat ziet het bestuur van SATL met vertrouwen tegemoet.
Waar sloeg de Flevolandse luchthaven, eigendom van de Royal Schiphol Group, de plank mis? Men rekende met een veel te hoge uitstoottemperatuur van de vliegtuigmotoren waardoor de uitlaatgassen omhoog wervelen en zich vermengen met de omringende lucht zodat de stikstof over een groot oppervlak neerdwarrelt. Met andere woorden: de hoeveelheid stikstof die in de natuur terecht komt is dan in principe kleiner, althans op papier. Kat in het bakkie dus voor Lelystad Airport, want de stikstofberekening pakte daardoor zo laag uit dat een vergunningaanvraag achterwege kon blijven en men kon volstaan met een simpele melding. Het leverde het vliegveld een plek op de lijst met gelegaliseerde meldingen op, totdat het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit maandag 7 maart op basis van het SATL-onderzoek en aangescherpte regelgeving besliste geen vergunning te verlenen. Het is de zoveelste domper op rij voor de Royal Schiphol Group.
"Lelystad Airport had nooit op de lijst legaliseren meldingen mogen komen, het was frauduleus", aldus SATL-voorzitter Leon Adegeest eerder tegen RTV Vechtdal. Hij stelt dat er willens en wetens is geknoeid met rekenmethodes om de stikstofuitstoot in het eigen voordeel om te buigen. Dit jaar beslist het kabinet of Lelystad open kan als uitwijkluchthaven van Schiphol. Tot nu toe is er ruim 200 miljoen euro in het vliegveld gepompt. Ingeklemd tussen weilanden en akkerbouwbedrijven prijkt een uit veel glas opgetrokken terminal met honderden parkeerplaatsen, een verkeerstoren en een verlengde start- en landingsbaan. Alles is in principe klaar voor gebruik, maar de ontbrekende natuurvergunning houdt de boel op slot. Een echte oplossing is er niet, want om de felbegeerde vergunning binnen te halen moet het aantal vluchten fors omlaag en zullen boerenbedrijven in de omgeving moeten wijken.