Het seizoen is bijna afgelopen. Het vakantie seizoen bedoel ik. De toeristen breken hun vakantie verblijf af en druipen af naar hun winterverblijf. Hier en daar horen we nog wat vreemde talen zoals Fries en Gronings omdat die wat later aan de vakantie begonnen zijn en wat beter tegen een beetje regen kunnen. Ommen is nog lang niet zover. Wij vieren nog wel even door. Festival op de Vecht, wielerronde, straatorkesten festival, monumentendag. Voorlopig blijf ik , samen met mijn paraplu, nog wel even genieten van de natuur en het vertier. Op 25 augustus kwam Otto de derde naar Ommen om nogmaals de stadsrechten aan te bieden. De vorige keer was er iets fout gegaan met het opbergen van de oorkonde. Dus 775 jaar later is het een goede gelegenheid om het nog eens dunnetjes over te doen.
Prachtig is het om te zien hoe op allerlei manieren de geschiedenis van Ommen op zo’n dag door elkaar wordt gehaald. De zomp uit de 19e eeuw, het kanon uit de 18e eeuw en een stadsomroeper in een pak uit de 17e eeuw met muziek uit de 16e eeuw. Een mix van 775 jaar Ommen. Voor mij sprong er één figuur uit en dat was de bisschop. Staande op de plecht met zwaard en hellebaard, gehelmd en voorzien van kazuifel kwam hij Ommen binnen . Meer een roofridder dan een eerwaarde vader. Het volledige college wachtte hem op en was zichtbaar opgelucht toen het hoorde dat de stadsrechten werden verlengd en dat men nog steeds over een stad mocht regeren. Het is per slot van rekening maar afwachten welke besluiten er in het westen worden genomen over de boeren, burgers en buitenlui in het oosten.