Frans Timmermans trapte dinsdag de verkiezingscampagne af. De lijsttrekker van PvdA/GroenLinks maakt 'herstel van vertrouwen' tot inzet van de Tweede Kamerverkiezingen. Het gaat om het vertrouwen in elkaar en in de overheid.
Eerder deze week repten Pieter Omtzigt van Nieuw Sociaal Contract en Henri Bontenbal van het CDA ook over het terugwinnen van het vertrouwen van kiezers in de overheid. Het is opvallend hoe hoog het thema op de agenda staat van diverse politieke partijen.
Uit onderzoek van Nieuwe Oogst in samenwerking met AD begin dit jaar bleek dat boeren en burgers een enorme kloof voelen tussen de politiek in Den Haag en henzelf. Zij gaven toen al aan dat het herstel van vertrouwen een belangrijk verkiezingsthema zou moeten zijn.
Natuurlijk is het een belangrijk onderwerp. Een samenleving moet gebaseerd zijn op vertrouwen. Zonder vertrouwen is er geen samenwerking en is het niet mogelijk om akkoorden te sluiten en vooruitgang te boeken.
De vraag is of de focus op het vertrouwen van burgers en boeren wel de kern van het probleem is. Ik hoop dat de politici die de mond vol hebben van het herstel van vertrouwen, beschikken over voldoende zelfreflectie.
Moddergooien in debatten en te veel met zichzelf bezig zijn, hebben het aangezicht van de politiek geen goed gedaan. De overheid is er te veel voor zichzelf geweest in plaats van voor burgers en boeren. Zij hebben de overheid te vaak tegenover zich zien staan. Burgers en boeren zijn er niet voor de overheid, maar de overheid is er voor hen.
De vraag is of de focus niet meer gericht moet zijn op de betrouwbaarheid van de overheid zelf in plaats van het dalende vertrouwen van de burger. Immers, een betrouwbare overheid wordt vanzelf vertrouwenwekkend.