De samenleving wordt steeds grijzer. Vijfenzestig plus en ouder nemen steeds meer zorg in beslag. Zij hebben de tijd om zich af te vragen wat ze nu weer voelen. PHPD wordt dat ook wel genoemd. Pijntje hier, pijntje daar. Zelf behoor ik ook tot de vijfenzestig plus groep en ook ik maakte me zorgen toen ik opstond en zag dat mijn voeten duidelijk blauw waren. Ook mijn vrouw schrok: ”Ja duidelijk, als het maar niets ernstigs is” en tegelijk noemde ze een aantal zeer ernstige ziektes en gebreken. Direct om acht uur 's morgens belde ik de huisarts. De assistente, die er is om de huisarts te bewaken voor nodeloze bezoeken, vroeg me naar de reden van mijn bezoek aan de dokter. Zo duidelijk mogelijk legde ik haar uit dat mijn voeten duidelijk blauw werden en dat ik me zorgen maakte omdat ik ook diabetes type 2 heb en dat ik bang was voor vaatvernauwing (dat had ik van mijn vrouw gehoord) en dat ik het liefst nog graag veel zou kunnen lopen en dat ik…. De assistente onderbrak mij en zei: “U kunt beter een afspraak met de podoloog maken, die heeft daar meer verstand van." " Nog een goede morgen verder”.
Direct zocht ik op het internet het telefoonnummer van de podoloog. Een specialist was aangeraden, dus, zie je wel, het was alarmerend. Ook bij de podoloog natuurlijk een assistente. Ik liet me niet afpoeieren en drong erop aan dat ik onderzocht moest worden. De huisarts had dit aangegeven jokte ik, en hoopte zo meer kracht aan die vraag te geven. Het lukte. Dezelfde morgen kon ik al komen. Na een kleine wachttijd in de wachtkamer werd ik geroepen. Zie je wel, dacht ik, het is ernstig anders hadden ze me wel langer laten wachten.
Een aardige dame lachte me toe en zei: ”Doe de schoenen en sokken maar even uit en ga op dat glazen kastje staan." "Nee, niet bang zijn, het is stevig genoeg.“ Als op een schavot stond ik het oordeel af te wachten. Even voelde ik de zachte aanraking van een duim over mijn voet. Het stelde me niet gerust, in tegendeel, En dan het oordeel. “Ik zou als ik U was duurdere sokken kopen, deze geven af.” Ik was perplex. “Het consult is 75 euro." U kunt hier ook pinnen. “