Vorige week was het Sint Maarten. Vorig jaar hadden we er niet aan gedacht. We woonden in een nieuwe buurt en het waren allemaal oudjes die er woonden. Dus we verwachten geen jengelende kinderen aan de deur.  Helaas stonden er die avond kinderen te zingen voor onze deur. Wat hadden, geen snoep wel nog wat droge mandarijnen. Met blikken die konden doden, wezen de meeste kinderen de mandarijnen af. Gezonde snoep vinden ze toch niet zo belangrijk.
Dit jaar zou ons dat niet overkomen. Dus vrijdagmorgen toog ik naar de grootste grutter van ons land. Die had er ook aan gedacht een grote stellage met een zaak chocolade koekjes. De prijs was 5.73 euro en de tweede voor de helft van de prijs. Mijn hersenen gingen tekeer. Had ik het mis, was zo'n zak normaal niet iets van 3 euro. Ach het is maar eenmalig in het jaar dat Sint Maarten en zijn staarten. Wij hadden snoep en de zakken waren aan het eind van de avond zo goed als leeg. We boden ook mandarijnen aan, maar de verwen generatie lust dat niet.
Vandaag deed ik boodschappen bij de supermarkt om de hoek. Zie ik ineens die zelfde zak met chocolade koekjes liggen. De prijs, je raadt het al 3.45 euro. Ik kneep even in mijn arm. De appie heeft mij en heel veel mensen vreselijk belazerd. De winsten klotsen tegen de plinten op en de grote baas wordt alleen maar rijker. Mij zie je dus niet met Black Friday. .Wil niet nog een keer belazerd worden.