ANE - De bloemlegging vond plaats bij het monument die de veldslag in herinnering houdt en was weggelegd voor één van de leden van de organiserende Vereniging Herdenking Slag bij Ane. De rood/witte kleuren zijn verbonden aan de Nedersaksische streek waar de veldslag plaatsvond. Ook vlaggen met deze kleur markeerden het herinneringsmonument. Aan het eind van de plechtigheid werd door de leden Frouwke Doezeman en Harry Woertink een ballade van de Slag van Ane, geschreven door Roel Reijntjes, voorgedragen.

Bevechten van vrijheidsrechten

De Slag bij Ane op 28 juli 1227 was de eerste keer dat voor de noordelijke provincies een slag om de vrijheid werd geleverd. De Drenten bevochten hun rechten met succes. Het leger van bisschop Otto II werd in het moeras gelokt en door de Drenten verslagen. Dit wapenfeit wordt elk jaar in Ane herdacht op initiatief van de Vereniging Herdenking Slag bij Ane.

Boeren en burgers

Zo’n 50 belangstellenden waren vooraf bij café Bolte bijeengekomen voor een lezing over de als de Gulden Sporenslag bekende Slag bij Kortrijk op 11 juli 1302. De heer Chr.J.J. Diderich uit Brussel, die de lezing verzorgde, heeft de Slag bij Kortrijk bestudeerd en kwam tot de conclusie dat de veldslag in Kortrijk veel overeenkomsten vertoond met die van de Slag bij Ane. In Kortrijk ging het om een conflict tussen het graafschap Vlaanderen en het Franse koninkrijk. Ook hier werd een leger bestaande uit boeren en burgers tegen de Franse ridders beslecht in het voordeel van de “kleine man”.

De Drentse Guldensporenslag

Met een grote krijgsmacht heeft Otto II van Lippe bisschop van Utrecht zich gelegerd in Ane, dicht aan de Vecht op de grens met Drente. De Drenten, onder leiding van Rudolf van Coevorden, hebben zich opgesteld aan de zuidkant van Coevorden.

Op Pantaleonsdag 1227, 28 juli, wordt het veel grotere bisschoppelijke leger door de armzalige uitgeruste Drenten uitgedaagd en in het moeras de Mommeriete gelokt. De zwaar geharnaste ridders zinken met hun paarden in de modder.

Dan vallen de Drenten, bijgestaan door hun vrouwen, met spiesen, zeisen en knuppels bewapend, de ridders aan. De bisschop en meer dan 400 ridders en knapen worden gedood.

Ondanks dit wapenfeit wordt Rudolf van Coevorden in 1228 tot overgave gedwongen. Uiteindelijk wordt de Drentse aanvoerder in 1231, samen met Henric van Gravensdorp, geradbraakt op de Nijenstede bij Hardenberg.