OMMEN - Douwe en Jitske Hoekstra wonen bijna 24 jaar in een twee-onder-een-kapwoning in de wijk Laarakkers: “We wonen hier met volle tevredenheid. Gewoon door het huis op zich, met een uitgebouwde keuken, drie slaapkamers boven, een douche en nog een apart schuurtje’ vertelt Jitske. “Dus we hebben eigenlijk alles. Een mooi uitzicht over de Bouwmeesterstraat en het gemeentehuis”, vult Douwe aan.
Drie jaar geleden overwoog het stel wel om naar een seniorenwoning te zoeken. “Mijn man kreeg een hersenbloeding en daar is hij aan geopereerd. Maar hij kreeg moeite met zijn evenwicht en kon hij niet naar boven. Toen dachten we eerst na over een slaapkamer beneden maken maar daar kwamen we niet uit.” Toen dat geen optie meer was kwamen de seniorenwoningen in beeld.
Voor seniorenwoningen in Ommen is er niet heel veel keus als je op zoek bent naar een seniorenwoning vindt Jitske: “Hier in de buurt zitten wat bejaardenwoningen. Door mijn werk kwam ik daar wel eens. Die woningen hebben wel een slaapkamer beneden, maar die woningen vond ik veel te klein.” “En in De Strangen zijn ook een aantal seniorenwoningen”, reageert Douwe, alleen is Jitske daar niet heel enthousiast over: “Dat zijn koopwoningen, en als wij hier ooit weg moeten, dan ga ik niet meer kopen. Daar heb ik geen zin meer in en dat moet onze zoon dat later allemaal regelen, dat wil ik hem niet aandoen.”
Inmiddels is een seniorenwoning volgens Jitske ook niet meer nodig omdat Douwe goed is hersteld, en de woning nog helemaal naar wens is. “Ik zal je één ding zeggen: Daar ben ik nog lang niet aan toe. En waarom niet? Nou, weet je, ik ben bijna 74, maar het voelt alsof ik net 50 ben. Ik ben erg gesteld op mijn vrijheid. En nu kan ik het nog prima aan. Ik fluit, ik sport, ik maak de goten nog schoon en ik heb soms niet eens door dat ik al boven de 70 ben.”
Als ze over een paar jaar toch naar een seniorenwoning zouden willen dan moet dat wel aan een aantal eisen voldoen: “Ik wil niet in een appartement. Ik wil op de grond met een eigen tuintje. De tuin onderhoud ik nu ook helemaal alleen”, vertelt Jitske. Alleen dat soort huurwoningen zijn volgens Jitske bijna niet te vinden in Ommen. Privacy vindt Jitske ook erg belangrijk: “Er is wel zo’n hofje voor ouderen, het Knarrenhof. Daar helpen ze elkaar bij klussen of een soepje voor iemand koken. Daar heb je ook een gezamenlijke ruimte, maar dat vind ik niks, want daar word ik veel te veel in de gaten gehouden. Je wilt dan toch je eigen dingetje houden.”
Ook merken Douwe en Jitske dat de seniorenwoningen bij vrienden niet echt in trek zijn vertelt Jitske: “Ik heb een vriendin, die woont in een huis wat veel groter is dan dit. Maar die gaat daar niet weg. Zij wordt 70, maar bij haar zou je ook zeggen dat die 50 is. Die is net zo gek als ik. En nog twee vrienden van ons die gaan ook nog niet uit hun huis. Ze hebben het er wel eens over omdat een van de twee Parkinson heeft. De vrouw zou wel graag willen, want zij hebben geen slaapkamer beneden. Maar hij wil voor geen goud uit zijn ouderlijk huis. En dan hebben we nog andere vrienden die een slaapkamer beneden hebben. Die gaan daar ook niet weg. Het is binnen onze vriendengroep nog niet zo’n behoefte.
Douwe en Jitske zijn zich bewust van de krappe woningmarkt en jongeren die misschien wel in een woning zoals die van hen willen wonen. “Ik denk wel eens, je moet toch wat meer doorstroming hebben. Er wonen heel veel eenlingen hier. Naast ons is een vrouw alleen en al bijna 80, daarnaast is nog een meneer alleen, die is al over de 80. Maar volgens Jitske is het ook logisch dat ze er blijven wonen: “Die mensen wonen hun hele leven al hier, dus hun hele huis is vrij. Het kost ze niks.”