Er verschijnt een lach op het gezicht van Vera Zieleman als ze vertelt over haar zus Jonja. Haar omschrijven in een paar zinnen is voor Vera niet te doen, “Ze was gewoon een heerlijk mens. We waren heel erg hecht.” In april van vorig jaar is Jonja overleden door suïcide. Vera had behoefte om verhalen van andere nabestaanden te horen, “Ik zocht op Spotify naar een podcast over rouw en ervaringen bij nabestaanden specifiek na suïcide, maar zonder resultaat. Ik besloot om zelf een podcast te maken: Altijd Verbonden.”
Inmiddels staan er al drie afleveringen op Spotify. In de eerste aflevering deelt Vera in alle openheid haar eigen verhaal. In de andere twee afleveringen vertellen anderen over onder andere rouw, verlies en gedachten die opkomen na het verliezen van een naaste door suïcide. De mensen die in de podcast hun verhaal vertellen, waren geen bekenden van Vera. “Ik vond bijvoorbeeld iemand door een interview in een magazine. Ik heb mensen gewoon een bericht gestuurd en ze waren gelijk welwillend. Zelfs blij dat ze hun verhaal kunnen vertellen.”
In december plande Vera haar eigen aflevering in, waarin ze haar eigen verhaal zou vertellen. Vooraf was de podcastmaakster er behoorlijk mee bezig, “Bewust of onbewust. Na het opnemen voelde ik me gelijk een stuk lichter. Het heeft mij veel gebracht.” Niet alleen hielp het Vera, maar door de vele reacties op haar podcast merkt ze dat er veel behoefte is om het thema bespreekbaar te maken. Er komen reacties uit haar eigen netwerk, maar ook van veel onbekenden. “Mensen bedanken mij dat ik het doe. Als ik één iemand zou kunnen helpen met mijn podcast, dan was het voor mij al goed. Nu is de podcast al ruim 1100 keer beluisterd in zes weken tijd.”
Troost in gevoelens
Vera wilde verhalen van andere mensen horen als een soort troost. Het gevoel dat je niet de enige bent met schuldgedachtes en schuldgevoelens. Een groot verschil tussen een natuurlijke dood en suïcide zit volgens Vera in die schuldgevoelens en gedachtes. “Misschien had ik toch liever moeten reageren, of eerder moeten reageren op een berichtje. Je weet dat het niet had uitgemaakt, maar toch zijn die gedachten er. Ik hoor dat vaak terug. Ook gedachtes als “Had ik maar …” of “Wat als …” zijn veelvoorkomend en herkenbaar”, aldus Vera.
Rouwproces
Voor Vera helpt het maken van de podcast bij het rouwproces, “Maar soms vervloek ik mezelf wel een beetje. Waarom moest ik dit ook al weer doen? Als ik over een paar jaar terugkijk dan denk ik waarschijnlijk, ja dat was goed en wat mooi dat ik het toen al kon.” Ondanks dat de podcast over rouw gaat en het een zwaar onderwerp is, krijgt de podcastmaakster vaak te horen dat het wel luchtig wordt gebracht. “Ik zie dat als een groot compliment. Tuurlijk laat ik een traan tijdens het vertellen van mijn verhaal, maar het is zeker ook met een lach!”
Seizoen 2?
Hoeveel afleveringen er nog gaan komen voor seizoen één weet Vera nog niet, “Er komt van alles bij kijken omdat het een gevoelig onderwerp is en het zowel voor de gasten als mijzelf een intens proces is. Daarom ben ik niet heel rigide wat betreft de consistentie in het plaatsen van de afleveringen.” Wel is Vera voorzichtig plannen aan het maken voor een tweede seizoen, “Misschien wil ik met mensen in gesprek die depressie hebben overwonnen of met behandelaren die depressie succesvol behandeld hebben, als een soort hoop. Ik ben er van overtuigd dat dingen anders zouden moeten kunnen.”
Denk jij aan zelfdoding of maak je je zorgen om iemand? Praten over zelfdoding helpt en kan anoniem via de chat op de website van 113 of telefonisch via 113 of 0800-0113.