Wiebe Tolman, een levend monument, stopt als coördinator

HARDENBERG/GRAMSBERGEN - De natuurwerkgroep van de IVN Hardenberg-Gramsbergen en Staatsbosbeheer hebben Wiebe Tolman onlangs gehuldigd voor zijn jarenlange inzet voor de natuur en zijn vrijwilligerswerk.

Wiebe vond het verstandig om op 88-jarige leeftijd zijn taken over te dragen aan zijn opvolgers. Tijdens een feestelijk onder ons stonden de leden van de werkgroep en Staatsbosbeheer stil bij zijn enorme inzet van meer dan een kwart eeuw voor het wel en wee aan onderhoud in de natuur en lieten hun waardering blijken. De werkgroep overhandigde hem een gebeeldhouwde steenuil, het symbool en genoemd naar de uitvalsbasis in het Gemeentebos, de werkschuurtjes met de naam de Steenuil. Boswachter Nico Arkes verraste hem, namens Staatsbosbeheer, met een bankje waarin de naam Wiebe Tolman zal worden gegrafeerd. In onderling overleg zal er een mooie plek voor gekozen worden. Alle aanwezigen zongen Wiebe daarna toe met daarin de toepasselijke strofe ‘Leiding kon ie geven, dat zat oe in ’t bloed’. Een mooie periode is afgesloten, maar Wiebe blijft deel uitmaken van de werkgroep om zijn steentje bij te blijven dragen aan de natuur die hij zo lief heeft.

Meer dan 25 jaar geleden werd hij door Staatsbosbeheer gevraagd om met enkele IVN-ers een paddenpoel schoon te maken. Met eigen materialen en een kruiwagen in de kofferbak volgden daarna nog veel meer werkzaamheden. Bij het opschonen van de heide in het Gemeentebos vond de toenmalige wethouder Pouwels dat wel erg veel gevraagd en bood de groep een opslagruimte aan. De gemeente ging zelf geen groen meer verbouwen aan de bosweg en er kwam ruimte vrij. Zo kreeg de groeiende groep vrijwilligers een onderkomen. Wiebe, gezegend met een natuurlijk leiderschap, regelde alle zaken, maakte jaarplannen en zorgde voor gereedschap. Hij stuurde de groep van 25 vrijwilligers aan, vanuit de gedachte dat ieder een eigen kwaliteit heeft en dat die vanzelf wel boven komt drijven. Hij won de harten van de mensen met een grap, grol of leuke anekdote en zorgde zo voor een ontspannen werksfeer. Zijn concept werkte uitstekend en leverde naast tevreden werkers ook kwalitatief goed onderhoud van de natuur op. Daarnaast was hij jarenlang voorzitter van de educatieve natuurvereniging IVN Hardenberg-Gramsbergen, stond hij aan de wieg van het IVN blad de Hommel, gaf hij lezingen en excursies over en in de natuur en had hij veel zorg voor de jeugdafdeling. Hij werd voorgedragen om voor de stichting Het Overijsels Landschap boswachter te worden op de tot natuur omgevormde voormalige vuilnisbelt in Collendoorn. Naast controle, aanspreken van mensen, die de regels overtraden en het opzetten van een nestkastenproject hoorde onderhoud door de werkgroep de daar ook bij.

Na de middelbare landbouwschool, militaire dienst en politieagent te Rijswijk verkaste Wiebe naar Hardenberg. Een bewuste keuze van hem en zijn vrouw, om zo wat dichter bij hun geboortegrond Friesland te zijn. De liefde en zorg voor de natuur werden versterkt door zijn overstap in 1994 naar de provincie Overijssel, waar hij als opsporingsambtenaar bij de milieupolitie werkte. Na 40 dienstjaren wachtten er andere taken en gaf hij zijn krachten aan het vrijwilligerswerk. Al eerder ontving Wiebe Tolman een onderscheiding, zijn benoeming tot Lid in de Orde van Oranje Nassau. Omdat hij zich bijzonder verdienstelijk had gemaakt voor de samenleving, met name voor mensen die heel lange tijd vrijwilligerswerk doen.

Tekst en foto: Harry Kruiper